śledź
 
Encyklopedia PWN
śledź, śledź atlantycki, Clupea harengus,
ryba mor. z rodziny śledziowatych;
dł. 10–50 cm; ciało wrzecionowate, bocznie ścieśnione; żyje ławicami; odbywa wędrówki pokarmowe i rozrodcze na tarliska u wybrzeży lub na ławicach podmor.; zależnie od wielkości, wieku i rasy samica składa od 10 tys. do ponad 100 tys. jaj; młode dojrzewają w wieku 3 lat lub później, zależnie od rasy; dł. życia 20–25 lat; szeroko rozprzestrzeniony w wodach północnej części Oceanu Spokojnego i O. Atlantyckiego i w morzach przyległych, tworzy wiele podgat., ras i lokalnych stad, różniących się budową (liczba kręgów, łusek, wyrostków filtracyjnych) i biologią, gł. obyczajami związanymi z rozrodem (tarło w b. różnych okresach i środowiskach), a także tempem wzrostu; do najważniejszych ras śledzi należą: śledź atlantycki, śledź norweski, śledź pacyficzny, śledź bałtycki (tzw. sałaka) i śledź białomorski. Śledź jest najważniejszą rybą w rybołówstwie światowym. Mięso smaczne, o wysokich wartościach odżywczych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia