signoria, sinioria 
:
:
signoria
Encyklopedia PWN
1) ustrój miast północnych i środkowych Włoch w okresie przekształcania się komun miejskich w monarchie (XIV–XV w.); na czele signorii stał pan miasta (signore del commune) o nieograniczonej władzy, zwykle dawny naczelnik komuny (podesta, kapitan ludu);
2) wieloosobowy organ rządzący niektórych miast włoskich w XIII–XVI w., np. w Wenecji Najjaśniejsza Signoria Wenecka składała się z doży, członków Tajnej Rady i przewodniczących trybunału karnego; we Florencji w końcu XIII w. powstała signoria cechowa, złożona z przedstawicieli najbogatszych cechów pod przewodnictwem chorążego sprawiedliwości (gonfaloniere della giustizia).
