siekacze,
zęby ssaków służące do chwytania i odgryzania kęsów pokarmu;
siekacze
Encyklopedia PWN
osadzone w zębodołach żuchwy i kości siekaczowej; kształt przeważnie dłutowaty; duże u gryzoni; u słoni 2 górne siekacze są przekształcone w potężne ciosy, o długości dochodzącej do 3 m i masie 30–50 kg.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
