shanghen wenxue
nurt współcz. literatury chiń.;
[chiń., ‘literatura ran i blizn’],
shanghen wenxue
Encyklopedia PWN
obejmuje utwory powstałe w krótkim czasie po zakończeniu „rewolucji kulturalnej” (tj. po ogłoszeniu „polityki otwarcia” 1978); są to przede wszystkim pierwszoosobowe relacje i opowiadania dotyczące bezpośrednio tragicznych wydarzeń tego okresu, bedące dziełem tzw. pokolenia zhiqing [‘wykształcona młodzież’] — młodzieży zsyłanej na wieś w celu odbycia „reedukacji”; winą za dramat „rewolucji kulturalnej” obarczano w sh.w. bandę czworga, nie negując przy tym wartości ustroju komunist., dzięki czemu literatura ta cieszyła się poparciem władz ChRL; sh.w. zapoczątkowała popularny do dziś, także na Zachodzie, bogaty nurt chiń. literatury rozrachunkowej dotyczącej „rewolucji kulturalnej”; sztandarowym utworem sh.w. była powieść Lu Xinhua Shanghen [‘rana’] (1978); ponadto m.in.: Liu Xinwu Ban zhuren [‘wychowawca klasy’] (1977), Zhang Xianliang Ling yu rou [‘mimoza’] (1984), Lao Gui Xuese huanghun [‘krwawy zachód słońca’] (1987), Liang Xiaosheng Jinye you baofengxue [‘śnieżyca dzisiejszej nocy’] (1984), Yige hongweibing de zibai [‘wyznania czerwonogwardzisty’] (1988), Zhang Kangkang Dahuang binghe [‘zamarznięta rzeka na wielkim pustkowiu’] (1988).
