sekstyna
 
Encyklopedia PWN
sekstyna
[fr. < łac.],
sestyna:
1) strofa złożona z 6 wersów 11-zgłoskowych (czasem 8-zgłoskowych) o układzie rymów ababcc; ukształtowana w średniow. poezji fr. i wł., do poezji pol. wprowadzona przez J. Kochanowskiego;
2) sekstyna liryczna, gat. liryki wywodzący się z poezji prowansalskiej; utwór złożony z 6 zwrotek 6-wersowych i ostatniej 3-wersowej, w którym w określonym porządku powtarzają się wyrazy kończące wersy.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Kochanowski Jan — epitafium w kościele parafialnym we Zwoleniufot. S. Wąsik/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia