sanitarne konwencje międzynarodowe

sanitarne konwencje międzynarodowe,

umowy dwu- lub wielostronne, określające warunki i sposoby zapobiegania przenoszeniu i rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych oraz wybuchom epidemii;

regulują one m.in. sprawę obowiązkowych szczepień, zwłaszcza przeciwko niektórym chorobom wysoce zakaźnym i szczególnie niebezpiecznym (ospa prawdziwa, dżuma, żółta febra, cholera), oraz przepisy kwarantannowe. Pierwsza międzynarodowa konwencja sanitarna, zawierająca 137 artykułów, została podpisana 1881 na Międzynarodowej Konferencji Sanitarnej przez 10 państw europejskich (Austrię, Francję, Grecję, Portugalię, Watykan, Rosję, Sardynię, Sycylię, Hiszpanię i Wielką Brytanię); później powstało wiele nowych konwencji. Obecnie międzynarodowymi konwencjami sanitarnymi zajmuje się Światowa Organizacja Zdrowia, której Zgromadzenie Ogólne uchwaliło 1951 przepisy ustalające m.in. definicję, warunki notyfikacji i informacji epidemiologicznej, zalecenia w sprawie organizacji sanitarnej służby zdrowia, zarządzenia i formalności sanitarne, specjalne postanowienia dotyczące chorób podlegających kwarantannie; międzynarodowe konwencje sanitarne podlegają ratyfikacji przez sygnatariuszy.