samopsza
Encyklopedia PWN
Uprawiana powszechnie w okresie neolitu i brązu (oprócz płaskurki), ob. tylko sporadycznie w Azji Mniejszej, na Kaukazie, Krymie, Płw. Bałkańskim, w Karpatach i Alpach oraz w Hiszpanii i Maroku; osadka kłosowa łamliwa, w kłosku jedno ziarno zrośnięte z plewą, bogate w białko, używane zwłaszcza na kaszę.