2) nawozy saletrzane, zbiorowa nazwa naturalnych i syntet. azotowych nawozów miner. zawierających azot w postaci azotanów. Saletry dobrze rozpuszczają się w wodzie, nie ulegają
sorpcji glebowej, dlatego są łatwo przyswajalne przez rośliny, a także szybko wypłukiwane z gleby przez opady; stosowane zwykle pogłównie (podczas wegetacji roślin); saletry najczęściej mają charakter fizjologicznie zasadowy — azot (występujący w postaci anionu NO
3–) jest pobierany szybciej niż towarzyszące mu kationy, co powoduje wydzielanie przez rośliny równoważnej ilości innych anionów (gł. HCO
3– lub OH
–) zobojętniających roztwór glebowy. Pierwszym azotowym nawozem miner. zastosowanym w rolnictwie eur. była saletra
sodowa, występująca w stanie naturalnym jako
saletra chilijska, zawierająca ok. 96% azotanu sodu (16% azotu) i cenne domieszki (potas, mikroelementy i in.), ob. granulowana; saletra sodowa syntet. składa się z prawie czystego azotanu sodu i zawiera 15,5% azotu. Saletra
potasowa, nawóz 2-składnikowy, występuje w stanie naturalnym jako
saletra indyjska (zw. też śniegiem chiń.), zawiera 15% azotu; większe znaczenie gosp. ma s. potasowa syntet., zawierająca 14% azotu i 46% tlenku potasu. Saletra
wapniowa syntet. zawiera 15,5% azotu. Saletra
amonowa syntet., granulowana, zawiera 34% azotu, stosowana jako nawóz z domieszkami (np. z gipsem) zmniejszającymi higroskopijność i właściwości wybuchowe; służy także do produkcji
saletrzaków.