saletra indyjska

saletra indyjska, saletra potasowa, nitryt, nitrokalit,

minerał, azotan(V) potasu KNO₃;

krystalizuje w układzie rombowym w formie igiełkowatych lub włoskowatych skupień; bezb. lub białawo-szarawa, łatwo rozpuszczalna w wodzie, o słonawym smaku; występuje na obszarach o suchym i gorącym klimacie, gł. w postaci wykwitów na powierzchni skał, w jaskiniach, na starych murach; w największych ilościach znana z Indii, także Chile (jako domieszka w złożach saletry chilijskiej), Boliwii, Peru i in. krajów; stosowana jako nawóz miner. (saletry), również w innych gałęziach przemysłu chem., potasu azotan(V); używana do wyrobu prochu czarnego.