sabir
 
Encyklopedia PWN
sabir
[hiszp. saber ‘wiedzieć’],
język mieszany o uproszczonym systemie językowym i ubogim słownictwie, powstały w wyniku kontaktów, gł. handl., kilku różnojęzycznych społeczności;
s. są zaliczane do języków kreolskich (języki ojczyste jakiejś społeczności powstałe w wyniku przemieszania się języków kolonizatorów i ludności tubylczej); początkowo termin „sabir” był synonimem lingua franca (języka złożonego z elementów języka fr., wł., hiszp., gr. i arabskiego używanego w portach M. Śródziemnego w XIX w.), potem jego użycie rozszerzono na inne języki tego typu; niektóre z s. występują na dużych obszarach, np. s. powstały na podłożu czinuk — grupy dialektów północnoamer. Indian.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia