s
 
Encyklopedia PWN
s,
litera alfabetu pol. (i łac.), pochodząca poprzez gr. σ (sigma) od fenickiej (północno-zachodnio-semickiej) litery šîn; oznacza spirant (spółgłoskę szczelinową) przednio-językowo-zębowy, bezdźwięczny, twardy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia