roztropność:
filoz.:
roztropność
Encyklopedia PWN
1) w etyce jedna z cnót praktycznych, pozwalająca ustalić to, co w danej sytuacji jest słuszne, zgodne z wymaganiami norm moralnych i regułami umiaru;
2) w teologii katol. jedna z cnót kardynalnych, uzdolniająca rozum do rozeznawania, w każdej okoliczności, prawdziwego dobra i do wyboru właściwych środków do jego realizacji.