rotunda
 
Encyklopedia PWN
rotunda
[łac. rotundus ‘okrągły’],
arch.:
1) budowla centralna na rzucie koła, zawierająca wewnątrz zazwyczaj jedno pomieszczenie, na ogół kryte kopułą; może być otoczona na zewnątrz kolumnadą;
2) reprezentacyjna sala na rzucie koła, zwykle kryta kopulasto; charakterystyczna zwłaszcza dla nowożytnych will i pałaców, podobnie jak niegdyś dla starożytnych greckich monopterosów; forma rotundy jest typowa dla niewielkich kościołów przedromańskich i romańskich, na ogół o maryjnym wezwaniu.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Strzelin, rotunda Św. Gotarda fot. T. Kniołek/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia