rolnictwo ekologiczne

rolnictwo ekologiczne, ekorolnictwo,

system gospodarowania zrównoważonego ekologicznie, który ogranicza ingerencję człowieka w ekosystem, jest w dużym stopniu niezależny od nakładów zewn., a także umożliwia zachowanie i rozwój wsi oraz rolnictwa jako kategorii społ. i kulturowych;

celem rolnictwa ekologicznego jest ochrona gleby, wody i krajobrazu, zapewnienie biol. samoregulacji w obrębie gospodarstwa oraz utrzymanie wysokiej jakości biol. produktów rolnych; rolnictwo ekologiczne, opiera się na różnorodności biologicznej, cyklach biol., naturalnej aktywności gleby oraz na ograniczeniu stosowania nawozów miner. i pestycydów; określeniem warunków, które powinno spełniać rolnictwo ekologiczne oraz certyfikacją produktów rolnych dopuszczonych do obrotu jako ekologicznie bezpieczne zajmuje się Międzynar. Federacja Rolnictwa Ekol. (IFOAM), w Polsce — Stow. EKOLAND.

Bibliografia

Podręcznik rolnictwa ekologicznego, red. G.E. Siebeneicher, Warszawa 1997.