rokowania zbiorowe
 
Encyklopedia PWN
rokowania zbiorowe,
polityka społ. forma dialogu społecznego, nazywana również negocjacjami, stosowana w celu rozstrzygania spornych spraw głównie między pracobiorcami i pracodawcami;
w skali mikro, na szczeblu zakładu pracy, stronami rokowania zbiorowego jest zbiorowe przedstawicielstwo pracowników — związki zawodowe oraz pracodawca lub organizacja, w której jest zrzeszony; sporne kwestie w skali makro, na szczeblu ogólnokrajowym, są rozstrzygane dodatkowo z udziałem strony rządowej (Komisja Trójstronna do spraw Społeczno-Gospodarczych); zasady rokowań zbiorowych są uregulowane w Kodeksie pracy i ratyfikowanych przez Polskę: konwencji MOP nr 98 o prawie organizowania się i rokowaniach zbiorowych oraz rekomendacji MOP nr 91 z 1951 układy zbiorowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia