reperacja DNA
 
Encyklopedia PWN
reperacja DNA,
genet. procesy zachodzące w komórkach, prowadzące do usunięcia uszkodzeń DNA (deoksyrybonukleinowy kwas), powstałych w wyniku błędów w procesie replikacji DNA bądź pod wpływem mutagenów fiz. i chem.;
warunkują utrzymanie niskiego poziomu mutacji genów w komórkach; istnieje kilka systemów reperacji DNA, np.: fotoreaktywacja polegająca na monomeryzowaniu dimerów pirymidynowych w DNA przez specyficzne enzymy przy udziale światła słonecznego, reperacja DNA polegająca na enzymatycznej eliminacji uszkodzonego odcinka jednej nici DNA i jego resyntezy za pomocą drugiej nie uszkodzonej nici jako matrycy bez udziału światła; reperacja DNA może być także powiązana z procesami rekombinacji między homologicznymi cząsteczkami DNA — jest to reperacja rekombinacyjna; mutacje w genach kodujących enzymy, które biorą udział w reperacji, mogą wpływać na zwiększoną wrażliwość komórek na różne mutageny i powodować np. niektóre choroby dziedziczne człowieka.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia