referendarz
w dawnej Polsce urzędnik, powołany w Koronie 1507 przez Zygmunta I Starego, na Litwie — przez Zygmunta II Augusta;
[łac.],
referendarz
Encyklopedia PWN
przyjmował prośby i skargi od osób prywatnych, referował je kanclerzowi i królowi (stąd nazwa); od ok. 1600 urzędnik sądowy, prowadzący tzw. sądy referendarskie (sądownictwo w Polsce); referendarz zasiadał także w sądach asesorskich i sejmowych; od XIX w. tytuł różnego rodzaju urzędników.
