quanzhen
jedna z najważniejszych szkół taoizmu rel.;
[chiń., ‘doskonała prawda’],
quanzhen
Encyklopedia PWN
zał. przez Wang Chongyanga (1112–70), który miał otrzymać specjalne nauki od tzw. nieśmiertelnych; 1167 zał. on klasztor pod nazwą Klasztor Doskonałej Prawdy; dzięki wpływom na dworze ces. Taizu z dyn. Yuan Qiu Chuji, ucznia Wang Chongyanga, szkoła q. zyskała ogromną popularność — zbudowano wówczas wiele klasztorów; w szkole q. mnisi taoistyczni (daoshi) są zobowiązani do celibatu i przebywania w klasztorach; najważniejsze punkty nauczania w q. to: uspokojenie umysłu i koncentracja, harmonia ducha i ciała, studiowanie ksiąg i introspekcja prowadzące do oświecenia, medytacja, przebywanie w pustelni, przekroczenie tzw. trzech obszarów (pragnień, zjawisk i bezkształtów); ważną rolę w q. odgrywają talizmany.
