przyporowy system
 
Encyklopedia PWN
przyporowy system,
w gotyckiej architekturze sakralnej system konstrukcyjny, umożliwiający przesklepianie dużych przestrzeni na znacznej wysokości;
w systemie przyporowym ciężar sklepienia krzyżowo-żebrowego nawy głównej jest przenoszony częściowo na filary wewnętrzne, częściowo — dzięki zastosowaniu łuków przyporowych ponad dachami naw bocznych lub ukrytych w poddaszach — na zewnętrzne przypory; uproszczoną odmianą systemu przyporowego jest konstrukcja filarowo-skarpowa, charakterystyczna dla kościołów krakowskich XIV w., w której nie występują łuki przyporowe, a mury nawy głównej są wzmocnione skarpami przebijającymi dachy naw bocznych i łączącymi się z filarami.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Przyporowy system z zastosowaniem konstrukcji łuków przyporowych rys. M. Sokólska-Połutrenko/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia