przyporowy system,
w gotyckiej architekturze sakralnej system konstrukcyjny, umożliwiający przesklepianie dużych przestrzeni na znacznej wysokości;
przyporowy system
Encyklopedia PWN
w systemie przyporowym ciężar sklepienia krzyżowo-żebrowego nawy głównej jest przenoszony częściowo na filary wewnętrzne, częściowo — dzięki zastosowaniu łuków przyporowych ponad dachami naw bocznych lub ukrytych w poddaszach — na zewnętrzne przypory; uproszczoną odmianą systemu przyporowego jest konstrukcja filarowo-skarpowa, charakterystyczna dla kościołów krakowskich XIV w., w której nie występują łuki przyporowe, a mury nawy głównej są wzmocnione skarpami przebijającymi dachy naw bocznych i łączącymi się z filarami.