przynosowe zatoki
Encyklopedia PWN
są parzyste, rozmieszczone symetrycznie; należą do nich zatoki: szczękowa, czołowa, podniebienna, klinowa i łzowa; ich wielkość i zasięg są bardzo zróżnicowane gatunkowo, np. zatoka szczękowa nie występuje u kota, natomiast u konia jest rozległa i podzielona przegrodą pionową na 2 części; szczególnie dobrze rozwinięte zatoki przynosowe występują u słoni, u których przyczyniają się do znacznego obniżenia masy czaszki; poszczególne zatoki łączą się z jamą nosową bezpośrednio (przez przewody nosowe lub sitowe) bądź za pośrednictwem innych zatok.
