proteom
biochem. wszystkie białka w danej komórce, zestaw ich izoform i modyfikacji, oddziaływania między nimi, opis strukturalny białek i ich kompleksów;
[ang. proteome],
proteom
Encyklopedia PWN
komórki organizmu mają ten sam genom, ale mogą zawierać różne proteomy w zależności od tego, do którego organu należą i od stadium rozwoju (ang. protein complement to a genome ‘pełny zestaw białek kodowanych przez dany genom’); szacuje się, że np. organizm ludzki zawiera od 200 tys. do 2 mln białek, które w dodatku charakteryzuje zmienność; podczas, gdy genom jest statyczny, proteom podlega ciągłym zmianom pod wpływem czynników wewn. (jak np. pH wnętrza komórki lub potencjał redox) i zewn. (np. temperatury lub składników odżywczych); termin „proteom” wprowadził 1994 M.R. Wilkins.
