predestynacja
 
Encyklopedia PWN
predestynacja
[łac. praedestinatio ‘przeznaczenie’],
koncepcja religijna, według której losy człowieka (jego zbawienie lub potępienie) są z góry określone przez wolę Boga.
W chrześcijaństwie przejawiła się najpełniej w teologii świętego Augustyna; koncepcja predestynacji była przedmiotem wielowiekowych polemik teologicznych, koncentrujących się wokół problemu stosunku predestynacji do łaski Bożej i wolnej woli człowieka; synody w Orange (529) i Valence (855) przyjęły jako obowiązującą naukę Kościoła, że: w przeznaczeniu dobrych do zbawienia — miłosierdzie Boże uprzedza ich dobrą zasługę, a w przeznaczeniu złych do potępienia — sprawiedliwy sąd Boży jest poprzedzony przez ich złe czyny; doktryna predystynacji odrodziła się w kalwinizmiejansenizmie; koncepcja predestynacji (arabskie kadar) odegrała też ważną rolę w rozwoju muzułmańskiej myśli teologiczno-filozoficznej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia