prawo ubezpieczeniowe,
wg polskiej nauki prawa ogół norm prawnych regulujących organizację i zasady działalności zakładów ubezpieczeń oraz prawa i obowiązki stron stosunków ubezpieczeniowych w dziedzinie ubezpieczeń gospodarczych i społecznych;
prawo ubezpieczeniowe
Encyklopedia PWN
tak szeroko ujmowane prawo ubezpieczeniowe jest złożoną dziedziną prawa, na którą składają się normy prawa cywilnego, administracyjnego, finansowego i prawa pracy; w niektórych krajach zakres prawa ubezpieczeniowego ogranicza się do dziedziny ubezpieczeń gospodarczych, normy regulujące ubezpieczenia społeczne są zaliczane na ogół do tzw. prawa socjalnego (np. we Francji, Włoszech); w Polsce podstawowymi źródłami prawa ubezpieczeniowego są: Kodeks cywilny z 1964, Kodeks morski z 2001, ustawa z 1990 O działalności ubezpieczeniowej oraz ustawy regulujące ubezpieczenia społeczne (organizację, finansowanie, emerytury, renty, zasiłki).
