praska prowincja kulturowa

praska prowincja kulturowa,

archeol. prowincja kulturowa polno-leśnych obszarów u podnóży środkowoeur. masywów górskich i wyżyn, między środkową i górną Łabą a środkowym Dnieprem, istniejąca V–VII w.;

nazwa pochodzi od znalezisk na terenie czeskiej Pragi; osiedla otwarte zabud. najczęściej półziemiankami z paleniskiem lub piecem w narożniku; w inwentarzu domowym dominowały naczynia gliniane, ręcznie lepione, kształtu jajowatego, rzadko zdobione, od VII w. obtaczane nieraz na kole garncarskim; pochówki ciałopalne, najczęściej popielnicowe bez zaznaczenia grobu na powierzchni; twórcami p.p.k. były społeczności słow. nazywane w przekazach pisanych z VI–VII w. Sklawinami.