praindoeuropejski język

praindoeuropejski język,

prajęzyk, nie zaświadczony w źródłach, z którego rozwinęły się wszystkie języki rodziny indoeur.;

jego rekonstrukcja, o charakterze teoret.-hipotetycznym, została dokonana za pomocą metod hist.-porównawczych na podstawie faktów hist. istniejących w poszczególnych językach indoeur., aby ułatwić zrozumienie procesów rozwojowych poszczególnych języków; ludność mówiąca językami praindoeuropejskimijest łączona zwykle z koczowniczo-pasterską kulturą ceramiki sznurowej, której centrum stanowiła środkowa Europa do końca III tysiącl.; rozpad wspólnoty nastąpił w wyniku ekspandowania plemion indoeur.; prawdopodobnie jedną z przyczyn dużego zróżnicowania języków indoeur. był wpływ substratów językowych, na które w trakcie tej ekspansji nawarstwił się język różnych grup indoeuropejskich.