popiół,
stała pozostałość po spaleniu substancji organicznych;
popiół
Encyklopedia PWN
stanowią go składniki mineralne wchodzące w skład spalanej substancji; masa popiołu jest mniejsza od masy związków mineralnych zawartych w substancji spalanej, gdyż w procesie spalania ulegają one częściowo rozkładowi. W paliwach stałych zawartość popiołu wynosi 2–30% (czasem więcej), w paliwach ciekłych zaś nie przekracza 1%. Popiół z paliw stałych (z węgla, koksu), którego składniki topią się w temperaturze spalania, tworzy żużel (szlakę). Popioły i żużle kotłowe są stosowane w budownictwie (popiół jako składnik materiałów wiążących, żużel jako kruszywo). Popiół roślinny (mieszanina m.in. tlenków, siarczków, fosforanów różnych metali, np. potasu, magnezu, wapnia, żelaza) jest stosowany w rolnictwie jako cenny nawóz mineralny, zawierający, z wyjątkiem azotu, wszystkie potrzebne roślinom składniki pokarmowe, łącznie z mikroelementami; podobną wartość ma popiół torfowy; popiół drzewny był używany dawniej jako źródło potażu (popielarstwo). W niektórych popiołach z węgla kamiennego występują niewielkie ilości rzadkich pierwiastków (gal, german) oraz pierwiastki promieniotwórcze.
