poliksen

poliksen

[gr.],

minerał, naturalny stop platyny z żelazem, miedzią oraz innymi platynowcami (platyna rodzima);

krystalizuje w układzie regularnym, zwykle ma postać nieregularnych grudek lub brył; srebrzysty lub stalowoszary, magnet., kowalny i ciągliwy, doskonały przewodnik ciepła i elektryczności; najważniejsza ruda platynowców; występuje w zasadowych skałach magmowych, np. na Uralu, w Kanadzie (m.in. Kolumbia Bryt., okręg Sudbury w Ontario); odporny na wietrzenie nagromadza się we wtórnych złożach okruchowych, które są eksploatowane m.in. na Syberii, w Brazylii, w USA (Kalifornia).