poliakrylonitryl
 
Encyklopedia PWN
poliakrylonitryl, PAN,
polimer o budowie ;
otrzymywany w wyniku rodnikowej polimeryzacji akrylonitrylu CH2=CH–CN; odznacza się dużą wartością przenikalności dielektr.; w wyniku termicznej destrukcji p. otrzymuje się nierozpuszczalny, termoodporny i niepalny wielopierścieniowy polimer o właściwościach półprzewodnikowych (występuje w nim układ sprzężonych wiązań podwójnych); duże znaczenie mają kopolimery akrylonitrylu m.in. z butadienem (np. kauczuk nitrylowy; ciekłe kauczuki z końcowymi grupami funkcyjnymi: –OH, –COOH, –NH2), z butadienem i styrenem (ABS), z metakrylanem metylu i styrenem (terpolimer, tzw. tworzywo MBS), z metakrylanem metylu, z chlorkiem winylu lub chlorkiem winylidenu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia