poliacetale, POM,
polimery, których łańcuchy główne zawierają grupy acetalowe: 
;
poliacetale
Encyklopedia PWN
;
p. mają budowę 
lub 
; otrzymywane gł. w wyniku polimeryzacji aldehydów (poliformaldehyd); poliacetale charakteryzuje duża wytrzymałość mech., odporność chem., sztywność, stabilność wymiarów, odporność na zmęczenie i na ścieranie, naturalna smarowność, łatwość przetwarzania i możliwość stosowania w dużym zakresie temperatur; używane w różnych gałęziach przemysłu, m.in. w elektrotechnice, elektronice, przemyśle motoryzacyjnym, niektóre poliacetale — do wyrobu farb i lakierów oraz produkcji szkła nierozpryskowego, a także do wytwarzania wyrobów powszechnego użytku.
lub ; otrzymywane gł. w wyniku polimeryzacji aldehydów (poliformaldehyd); poliacetale charakteryzuje duża wytrzymałość mech., odporność chem., sztywność, stabilność wymiarów, odporność na zmęczenie i na ścieranie, naturalna smarowność, łatwość przetwarzania i możliwość stosowania w dużym zakresie temperatur; używane w różnych gałęziach przemysłu, m.in. w elektrotechnice, elektronice, przemyśle motoryzacyjnym, niektóre poliacetale — do wyrobu farb i lakierów oraz produkcji szkła nierozpryskowego, a także do wytwarzania wyrobów powszechnego użytku. 
