pokuta, łac. poenitentia,
w wielu religiach dobrowolna lub nałożona przez przełożonych praktyka skruchy wobec własnych przewinień;
pokuta
Encyklopedia PWN
w chrześcijaństwie postawa charakteryzująca się skruchą, potępieniem własnych grzechów i okazaniem woli pojednania z Bogiem, czego zewn. przejawem jest m.in. spowiedź; w Kościołach chrześc. pokuta stanowi warunek przystąpienia do komunii św., w katolicyzmie i prawosławiu jest uznawana za sakrament.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
