poduszka powietrzna,
urządzenie zabezpieczające kierowcę lub pasażera samochodu przed skutkami zderzenia (gł. czołowego);
poduszka powietrzna
Encyklopedia PWN
uruchamiana automatycznie, gdy opóźnienie pojazdu przy hamowaniu przekroczy określoną wartość; układ elektroniczny steruje napełnieniem poduszki gazem (najczęściej azotem) w ciągu kilkudziesięciu ms od chwili zderzenia; p.p. wypełnia przestrzeń między najbardziej wrażliwą na uszkodzenia strefą ciała kierowcy (pasażera) a nadwoziem; stosowana od końca lat 70. XX w.