płytka kątowa
 
Encyklopedia PWN
płytka kątowa,
metrol. wzorzec kąta (jednowymiarowy) w postaci stalowego, płaskiego wielościanu o równoległych podstawach, w którym powierzchnie boczne, zw. pomiarowymi, tworzą ściśle określone kąty pomiarowe;
służy gł. do wzorcowania i nastawiania przyrządów pomiarowych i narzędzi; na jednej p.k. może być utworzony jeden, dwa lub cztery kąty pomiarowe o wartości nominalnej rzędu stopni i/lub minut; błędy kątów pomiarowych nie przekraczają zwykle ±10″; p.k. występują zazwyczaj w kompletach umożliwiających zestawienie dowolnego kąta w zakresie 0°–360°, z różnym stopniowaniem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia