płatnik
 
Encyklopedia PWN
płatnik,
w prawie podatkowym nie będący podatnikiem podmiot (osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna), obowiązany (z mocy wyraźnego przepisu) do obliczenia, pobrania i wpłacenia podatku na rachunek właściwego organu podatkowego (urzędu skarbowego lub wydziału finansowego urzędu gminy);
płatnik odciąża od działalności wymiarowej organy podatkowe i podatników; odpowiada za podatki nie pobrane lub pobrane w kwocie niższej od należnej, chyba że nastąpiło to z winy podatnika, oraz za podatki pobrane i nie wpłacone w terminie; w Polsce przez płatnika są pobierane podatki stanowiące dochód budżetu państwa (dochodowe, od gier, od spadków i darowizn, od czynności cywilnoprawnych); płatnikowi przysługuje zryczałtowane wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatków pobranych na rzecz budżetu państwa; może też być ustalone wynagrodzenie za pobór podatków lokalnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia