płaskostopie

płaskostopie, platfus,

zniekształcenie stopy polegające na obniżeniu się jej fizjol. sklepień (podłużnego i poprzecznego), wskutek czego stopa staje się płaska i czynnościowo niewydolna;

płaskostopie może być wrodzone — w następstwie zaburzeń rozwojowych w budowie i ustawieniu kości stopy, statyczne — spowodowane nadmiernym lub długotrwałym obciążeniem stóp przy jednoczesnym osłabieniu mięśni i więzadeł stóp, lub porażenne — w następstwie porażenia mięśni (np. w chorobie Heinego–Medina); płaskostopie prowadzi do powstawania przewlekłych stanów zapalnych torebek i więzadeł stawowych stopy, jej obrzęku i bolesności utrudniających, niekiedy nawet uniemożliwiających, stanie i chodzenie; wynikiem płaskostopia często jest paluch koślawy; leczenie zachowawcze — gimnastyką, wkładki i obuwie ortopedyczne, w przypadkach ciężkich — operacyjne.