plakodonty

plakodonty, Placodontia,

rząd mor. gadów z podgromady Euryapsida, znany z triasu Europy i Bliskiego Wschodu;

dł. ciała do 1–3 m; formy wyspecjalizowane w miażdżeniu twardych muszli za pomocą płaskich, przypominających bruk zębów górnych i dolnych szczęk oraz zębów podniebiennych; do odrywania muszli od podłoża służyły wystające, dłutowate zęby przednie; czaszka masywna, z rozrośniętą tylną częścią; tułów szeroki i płaski, kończyny przekształcone w płetwy; u wielu form silnie rozwinięty pancerz zarówno po stronie grzbietowej, jak i brzusznej; znane gł. z osadów triasu Europy i Bliskiego Wschodu.