pir

pir

[pers., ‘starszy’],

w sufizmie święty mędrzec;

autorytet rel., moralny i społ., przewodnik kierujący rozwojem duchowym uczniów; przypisuje mu się moc uzdrawiania i dokonywania cudów, zwraca się doń po błogosławieństwo i mediację w sytuacjach konfliktowych.