pinka

pinka

[hol.],

żegl.:

1) mały statek wodny z napędem żaglowym używany w północnej Europie (XV–XIX w.); przeznaczony do rybołówstwa i transportu, stosowany także jako okręt wojenny; p. charakteryzowała się mocną budową i ostrą rufą (tzw. tylnicową); miała 1–3 maszty, początkowo z ożaglowaniem rejowym, później skośnym; p. były regionalnie zróżnicowane, na przykład p. holenderska miała płaskie dno i obłe burty; p. jako okręt wojenny była wyposażona w rufowy kasztel ();

2) pinka śródziemnomorska, odmiana szebeki.