pikrynowy kwas, 2,4,6-trinitrofenol,
związek organiczny z grupy nitrofenoli;
pikrynowy kwas
Encyklopedia PWN
żółte kryształy, źle rozpuszczalne w wodzie, temperatura topnienia 122°C; stosowany w XIX w. jako barwnik oraz środek antyseptyczny; po ujawnieniu zdolności p.k. do detonacji (od spłonki skonstruowanej przez A. Nobla), szeroko stosowany na przeł. XIX i XX w. jako silny kruszący materiał wybuchowy do pocisków artyleryjskich; wybuchowe właściwości mają sole k.p., pikryniany; pikrynian amonu był stosowany na pocz. XX w.; pikryniany metali ciężkich, np. ołowiu, rtęci, żelaza, są bardzo wrażliwe na bodźce energ., co spowodowało wycofanie ich (i k.p.) z użytkowania — po I wojnie świat. zastąpione trotylem.
