penaty

penaty, di penates,

mit. rzym. bogowie wnętrza domu, opiekunowie ojcowizny, strażnicy — wraz z Jowiszem, przysiąg;

w kulcie prywatnym czczone przez ojca rodziny (pater familias) jako bogowie ojców (patrii di); składano im ofiary podczas posiłków (libacje); penatom domowym odpowiadały państw. Penates Publici, odbierające cześć w świątyni Westy i w swej własnej świątyni na wzgórzu Velia (zachodnia część Palatynu).