pełnoletność
 
Encyklopedia PWN
pełnoletność,
prawo sytuacja prawna osoby fiz. wynikająca z osiągnięcia wieku koniecznego do korzystania z pełni uprawnień przysługujących obywatelom danego państwa oraz do ponoszenia odpowiedzialności prawnej.
W Polsce obywatel osiąga pełnoletniość z chwilą ukończenia 18 lat, uzyskując pełną zdolność do czynności prawnych oraz czynne prawo wyborcze; mężczyzna może zawrzeć małżeństwo po ukończeniu 21 lat, wyjątkowo po ukończeniu 18 lat za zezwoleniem sądu; kobieta po ukończeniu 16 lat może zawrzeć małżeństwo za zezwoleniem sądu, uzyskując wówczas pełną zdolność do czynności prawnych. Pełnej odpowiedzialności karnej podlegają osoby, które popełniły czyn zabroniony po ukończeniu 17 lat (a nawet 15, za popełnienie ściśle określonych ciężkich zbrodni). Pełnienie pewnych funkcji państw., zaw. i społ. jest uzależnione od osiągnięcia wyższej granicy wieku, np.: poseł 21 lat, senator 30 lat, sędzia 29 lat, ławnik 30 lat, prezydent RP 35 lat. Sytuację prawną niepełnoletnich (małoletniość, młodociany, nieletni) określają przepisy poszczególnych dziedzin prawa.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia