pater familias
w społeczeństwie rzymskim mężczyzna nie podlegający władzy rodzicielskiej (sui iuris);
[łac., ‘ojciec rodziny’],
pater familias
Encyklopedia PWN
mógł być nim tylko obywatel rzymski; przysługiwała mu władza (patria potestas) nad dziećmi pochodzącymi z małżeństwa i przysposobionymi; w szerszym znaczeniu także władza nad żoną i niewolnikami; władza, początkowo bardzo szeroka, stopniowo ograniczana, przerodziła się w obowiązek utrzymywania i wychowywania dzieci; z chwilą śmierci pater familias podlegający mu synowie i wnukowie stawali się pater familias; syn za życia ojca mógł zostać pater familias przez emancypację.
