partyzantka
jedna z najstarszych form walki, stosowana w warunkach poparcia ludności, skierowana zwykle przeciw okupantowi (zaborcy) lub w czasie walki o władzę przeciw własnemu rządowi;
[fr.],
partyzantka
Encyklopedia PWN
czasem prowadzona we współdziałaniu z armią regularną (własną lub sprzymierzoną) i podporządkowana ogólnym celom strategicznym; cechą działań partyzanckich jest duża aktywność, stosowanie metody zaskoczenia, przygotowanie zasadzek przeciwko przeciwnikowi; w pewnych warunkach p. może przerodzić się w wyższą formę walki — wojnę partyzancką, toczoną według samodzielnej strategii i sztuki operacyjnej; powodzenie wojny partyzanckiej zależy w dużym stopniu od poparcia jej przez szerokie kręgi społeczeństwa.
