parnik

parnik,

urządzenie roln. do parowania ziemniaków przeznaczonych do bezpośredniego skarmiania lub zakiszania, a także do podgrzewania wody;

w wyniku parowania ziemniaków następuje zwiększenie strawności skrobi i częściowe usunięcie solaniny znajdującej się w zewn. warstwie bulwy; rozróżnia się parniki na paliwo stałe (węgiel kam., węgiel brunatny, drewno, torf, trociny itp.) i parniki elektr. (zużycie energii elektr. 6–8 kWh/100 kg ziemniaków); parnik na paliwo stałe składa się z kotła osadzonego na wspornikach i paleniska z popielnikiem; w parniku elektr. elementy grzejne są umieszczone na dnie kotła, istnieje możliwość zautomatyzowania procesu parowania.