parkietaż
 
Encyklopedia PWN
parkietaż,
mat. szczelne pokrycie płaszczyzny jednym lub kilkoma rodzajami nie nakładających się na siebie wielokątów (płytek);
warunkiem wystarczającym na to, by danymi wielokątami można było tak pokryć („wyparkietować”) płaszczyznę, jest np. możliwość ułożenia z takich wielokątów sześciokąta o równoległych bokach; p. jest p. normalnym, gdy sąsiednie płytki mają wspólne całe boki; p. jest p. jednorodnym, gdy jest normalny i składa się z płytek będących wielokątami foremnymi, przy czym w każdym wierzchołku styka się tyle samo takich samych wielokątów; istnieje 11 p. jednorodnych; nazwę „parkietaż” można uogólnić na przestrzenie o wyższym wymiarze; pojęcie stosowane m.in. w teorii symetrii kryształów (grupy symetrii parkietów lub tapet).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia