pantun
 
Encyklopedia PWN
pantun
[malajskie],
charakterystyczna forma lud. improwizowanej poezji malajskiej, 4-wierszowy anonimowy utwór poetycki;
forma charakterystyczna dla malaj. poezji lud.; pol. wybór p. w Pieśni o ciemnej miłości (1959) oraz w Antologii literatury malajskiej (1971) i w „Przeglądzie Orientalistycznym” 1956 nr 3.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia