otolity
 
Encyklopedia PWN
zwykle w postaci drobnych ziarenek, zbud. najczęściej z soli wapnia; znajdują się w galaretowatej substancji nad komórkami zmysłowymi w łagiewce i woreczku błędnika w uchu wewn., u bezkręgowców — wewnątrz statocysty; u ryb zbud. w ok. 90% z kryształów aragonitu oraz substancji białkowej zw. otoliną; oba te składniki odkładają się w czasie wzrostu w postaci koncentrycznych warstw; otolity są najsilniej wykształcone u ryb promieniopłetwych, u których w prawym i lewym błędniku znajdują się po 3 otolity: strzałka (zwykle największa), gwiazdka i kamyczek; zróżnicowana budowa otolitów pozwala na oznaczanie gat. ryb, dlatego otolity mają duże znaczenie w paleontologii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia