osteodystrofia
 
Encyklopedia PWN
osteodystrofia
[gr. ostéon ‘kość’, dys- ‘źle’, trophḗ ‘pożywienie’],
med. określenie kilku jednostek chorobowych układu kostnego, dla których wspólną cechą jest zwyrodnienie włóknisto-torbielowate kości i ich odwapnienie;
choroba włóknista kości, o nieznanych przyczynach, pojawia się w wieku dziecięcym i w okresie pokwitania, gł. u dziewcząt; zmiany występują w kościach długich, zwykle po jednej stronie ciała, powodując ich wygięcie; zwyrodnienie włóknisto-torbielowate kości (choroba Recklinghausena) jest najprawdopodobniej następstwem niedoczynności przytarczyc; ostedrytrofia nerkowa (tzw. krzywica nerkowa) pojawia się we wczesnym dzieciństwie i jest następstwem wad rozwojowych nerek lub ich długotrwałego zapalenia.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia