osmoregulacja
zdolność organizmu zwierzęcego do utrzymywania na względnie stałym poziomie stężenia osmotycznego osocza krwi;
[gr.-łac.],
osmoregulacja
Encyklopedia PWN
u ssaków zachodzi dzięki osmoreceptorom, wrażliwym na stężenie osmotyczne osocza krwi; wzrost stężenia osmotycznego osocza wskutek utraty wody, np. pocenia się albo po zjedzeniu słonej potrawy, wpływa za pośrednictwem osmoreceptorów na ośrodki podwzgórza pobudzające uwalnianie z tylnego płata przysadki wazopresyny.
