orzecznik
 
Encyklopedia PWN
orzecznik,
językozn. istotna część orzeczenia imiennego (orzeczenie), imię lub grupa wyrazowa imienna, występująca w związku gramatycznym z łącznikiem (wyrażonym, opuszczonym lub domyślnym), a nazywająca cechę przypisaną przedmiotowi (pojęciu);
syn jest chory, ty jesteś panem, wiersz jest Mickiewicza.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia