orfizm

orfizm, kubizm orficzny,

szt. plast. pojęcie wprowadzone 1913 przez G. Apollinaire’a na określenie tych wszystkich konsekwencji kubizmu, które przekraczały jego dotychczasowe granice, a nawet częściowo mu się przeciwstawiały;

przedmiotowości kubizmu orfizm miał przeciwstawiać „malarstwo czyste”, zmierzające ku abstrakcji, ascetyzmowi kolorystycznemu — bogactwo ekspresji barwnej, racjonalizmowi — liryzm wypowiedzi, analityczności — dążenie do syntezy; tendencje orficzne dostrzegał Apollinaire już u H. Matisse’a i u fowistów; za właściwego twórcę orfizmu uważał R. Delannaya, zaliczając do tego nurtu również F. Légera, niektóre obrazy M. Laurencin, a ponadto F. Picabia i M. Duchampa.